Alcides E1 - Helpman E1

De vorige wedstrijd liep lekker, zouden de boys dat kunnen vasthouden? Zouden ze deze keer weer zo scherp zijn? Afgelopen week was de eerste training uitgevallen omdat het veld afgekeurd was. Daarvoor in de plaats onze heil ergens anders gezocht. Gelukkig wel 2x kunnen trainen. Maar dan komt de volgende vraag, gaat de wedstrijd dan wel door, gelukkig speelden we thuis op kunstgras. Dus ja, de wedstrijd ging door.

We speelden tegen de Helpende man...Ho wacht even, hier gaat iets fout. Ik bedoel we speelden tegen Helpman. Wie? Waar komen die dan weg? Alcides E1 zit in een competitie met clubs uit Steenwijk tot aan Groningen, clubs waar wij als Alcides bijna nooit tegen spelen. En dit is er ook 1 van. Onze tegenstander was Helpman E1. Helpman is een zuidelijke wijk van Groningen. Een leuke club is mij verteld door de echte voetbal kenners.
Voor de wedstrijd aan hadden we een goede binnenkomer en kregen we complimenten van ouders over onze club accommodatie, dat is altijd leuk om te horen.

Een wedstrijd met verschillende gezichten. Een wedstrijd waar in ieder geval lekker gevoetbald werd. Een wedstrijd waarbij wij ons verbaasden over de lange ballen van de keeper van Helpman. Ze waren ver en dat is zeker een compliment waard, maar we zagen een leuk voetballend team die vaak de lange bal gebruikten, ze lieten het voetbal dat ze naar ons idee zeker goed kunnen spelen te vaak links liggen.

Wij begonnen goed aan de wedstrijd, we probeerden vol pit via de flanken te spelen wat ook lukte via onze keeper Mika die onze goed passende linksachter Timo snel bediende waarop hij langs de linkerkant een mooie pass op de altijd hardwerkende Ynze maakte waardoor deze langs zijn tegenstander kon lopen en de bal perfect kon voorgeven. Hierdoor was het gelijk 1-0. Maar het ging niet makkelijk, we zijn de punten hard nodig en dan moet je winnen. Zoals een groot voetbalkenner langs de lijn bij de E1 steeds zegt, het begint met passie en inzet. Passie hebben onze jongens zeker wel, maar de inzet was af en toe ver te zoeken bij sommigen deze dag. Waren ze te laat naar bed gegaan, is het de spanning van Sinterklaas, zeg het maar.... Gelukkig hervond een ieder op tijd zijn strijdlust waardoor we deze pot in de eerste helft goed beheersden. Op het middenveld was Tarik oppermachtig en liet o.a. de toeschouwers van de B1 eens zien hoe goed er gevoetbald wordt bij de E1.
Onze Julian ging vandaag voorop in de strijd. Wat beloond werd met de 2-0. Hij streed zo hard dat we hem op een bepaald moment wel moesten wisselen. Het ging echt niet meer, hij had zo veel gegeven dat zijn benen niet meer wilden.

Maar met een 2-0 voorsprong ben je nog niet veilig. Zeker niet tegen een goed voetballend team als Helpman. Ze kwamen terug op 2-1. Zij maakten het weer spannend, maar ook onze jongens die Helpman lieten voetballen. We lieten ze in een deel van de 2de helft te makkelijk langs ons heen gaan waardoor ze kansen kregen op 2-2. Gelukkig stond onze keeper Mika weer op scherp en zorgde er voor dat ze geen doelpunten meer scoorden. En met een beetjes mazzel, zoals een bal op de paal die tergend langzaam voor de doellijn langs rolde en naast het doel kwam....
In de 2de helft heeft onze kleinste topper, Kai, zich weer hervonden. De eerste helft was te veel bezig met zijn verlanglijst voor Sinterklaas. Toen hij daar mee klaar was, vlogen de vonken er weer af als hij het gas pedaal indrukte. Hij ging als een speer, meerdere keren. En bij de laatste keer scoorde hij na een mooie solo de 3-1. Phew, de druk was er voor de ouders wat van af, want er stonden meerdere met samengeknepen billen te kijken en te hopen dat ze zouden winnen, want dat gunnen we onze boys.
Deze keer heeft onze spits Kjeld niet gescoord, maar ondanks dat hij verdrietig was, speelde hij vol passie en beleving. En dat is zoals we ook bij Alcides 1 konden zien, zo belangrijk. Het begint met goede inzet en dan komt de rest wel.
Winnen en verliezen doe je als team, zo liet Mees achterin weer zien hoe makkelijk voetbal kan lijken. Als je hem ziet voetballen ziet het er zo makkelijk uit. En onze renmachine Dikkie draafde weer van hot naar her. Wat hebben ze weer een mooie pot voetbal laten zien. Een pot waarin wij de meeste tijd het spel bepaalden, een pot waarin we hebben geknokt en fouten gemaakt. Dat hoort er allemaal bij, dat is ook het mooie van een sport als voetbal.

Op naar de laatste 2 wedstrijden voor de wintercompetitie. Aankomende zaterdag spelen we om 10 uur thuis tegen ACV E2. Een ploeg waarop we revanche willen nemen. Een ploeg die we willen laten zien wat voetballen is. Tot zaterdag 5 december om 10 uur bij Alcides!