Eerbetoon aan een clubicoon


Het kampioenselftal van 1978 met staand rechts Leider Jan Luten

Met sommige clubmensen bouw je een speciale band op. De afgelopen weekend overleden Jan Luten behoorde tot die categorie.

Door: Flip Vellinga @voorzet

Gedurende vele seizoenen was hij vaak de eerste Alcideaan die ik de hand schudde bij een thuiswedstrijd op sportpark Ezinge. Het was een vast ritueel. Een praatje bij de hoofdtribune, een welgemeend ‘hoe gaat het’.

Loyaliteit
Jan zorgde voor een warm welkom. Hij was de perfecte gastheer. Een aimabel man, oprecht geïnteresseerd in de medemens. Wanneer hij zei ‘dat hij het fijn vond dat je er was’ dan meende hij dat ook. Jan Luten was echt. Hij speelde geen rol. Afkomstig van Velocitas 1894 uit Groningen voelde hij zich al snel thuis bij Alcides.

Hij vervulde tal van functies bij de club en was als leider van het eerste elftal een vriend van de spelers, die zijn loyaliteit waardeerden. Soms nam hij spelers in bescherming, van wie hij wist dat ze in de kroeg zaten, maar in Jan een alibi vonden om een keer een training over te slaan. Als ze er zondag maar stonden.

Clubicoon
Jan Luten werd een bekende Meppeler. Hij was het gezicht van Alcides. Een clubicoon. Ambassadeur met een groot hart. Bestuurder, harde werker, maar vooral iemand die midden in de maatschappij stond.

Wanneer Jan Luten, die ook de acquisitie van de club verzorgde, een middenstander bezocht voor een advertentie in het clubblad, hoefde hij zelden zijn overtuigingskracht in de strijd te gooien. De deal was al beklonken op het moment dat Jan de zaak betrad. Een kopje koffie, een goed gesprek en de samenwerking had een vervolg gekregen.
Jan had een hoge gunfactor. Het was geen toeval dat hij ook de contacten met de bedrijven onderhield die een reclamebord op het hoofdveld hadden staan. Tegen Jan zei je geen nee.

Kleur
Samen met zijn vrouw Lucie, die gedurende vele seizoenen een charmante gastvrouw was in het clubhuis en de bestuurskamer, gaf hij kleur aan de Alcides-familie. Jan stak ontelbare uren in de club en werd in oktober 1995 volledig terecht benoemd tot erelid.

Maar ook op andere terreinen maakte hij zich verdienstelijk voor de samenleving. Zo was de sportliefhebber Jan Luten als bestuurslid van de stichting ORCOM in de jaren zeventig en tachtig nauw betrokken bij de organisatie van de wielerronde van Meppel. Hij deed het met dezelfde passie en gedrevenheid als bij al zijn werkzaamheden bij Alcides. Jan had een hekel aan half werk. Afspraak was afspraak.

De laatste jaren tobde Jan met zijn gezondheid en kwam hij nog slechts sporadisch op sportpark Ezinge. We misten hem, de man die voor iedereen een vriendelijk woord had. Zijn lach, zijn joviale begroeting.

Stil
Zonder Jan was het stil bij Alcides. Die stilte blijft. Afgelopen zondag is Jan Luten op 87-jarige leeftijd ingeslapen. Het lichaam was op.
Alcides verliest een fantastisch mens en creatieve duizendpoot. De club is hem veel dank verschuldigd. Jan was klein van stuk, maar groots in daden. Het wordt nooit meer zoals het was.

Bron: Meppeler Courant