Alcides Zaterdag 1 verliest in Staphorst.
Het is weer zaterdag. De dag, wat de teamnaam al zegt, de jongens van zaterdag 1 weer in actie mogen komen. Ditmaal is Staphorst de tegenstander, wat bijna net zoals elke week weer een streekderby oplevert. Maar zoals elke zaterdagmiddag is het weer de vraag wie het fitste binnenkomt. Eén naam kunnen we traditiegetrouw al doorkrassen. De trouwe lezer van het wedstrijdverslag weet dat dit de grote ster van het team is; Jens Bakker.
Jens Bakker de virtuele nummer 1 in de 'Heineken Player Trophy', de cup met grote oren die je alleen kan winnen als je elke zaterdagochtend brak de kantine binnenkomt. Echter is dit nog geen uitgemaakte zaak want ook Willian Schiphorst dingt mee naar deze prijs en is publiekslieveling, onder de naam Willy Waaier wil hij deze prijs binnenhengelen.
Aangekomen in Staphorst zien wij dat het eerste van de plaatselijke VV ook thuis spelen. Dit betekend tot onze teleurstelling dat wij niet op het hoofdveld spelen. Een flinke domper dat al aanwezige publiek dus niet voor de grote namen als Martijn Bijzitter naar het sportpark komt.
In de kleedkamer maakt Interim coach de elf namen op die het veld als eerst mogen betreden:
Koers: Flinkert, Noorda, Alarm; Hussein, Beenen, Noorda, Bakker; Schrotenboer, Arends, Ferdinandus. Een goedgevulde bank die voornamelijk bestaat uit geblesseerden, technische staf en geschorsten ziet er als volgt uit (van links naar rechts): Mager, Snijder, Jansen, Schiphorst, Kuik, Van Der Sluis, Bijzitter, Kotser en Been. De laatsgenoemde zou naar een discussie met zijn huisgenoot Mager de vlag pakken en een uitzonderlijk goede wedstrijd vlaggen.
Na een warming up komen we erachter dat we op een veredeld E- en F pupillen veld spelen. In eerste instantie denken we dat positief is, aangezien het loopvermogen van sommigen niet de van het is. In het verloop van de wedstrijd blijkt dat dit wel degelijk in het voordeel van Staphorst is want deze mannen wisten het veld en dus ons uitstekend te bespelen.
Na het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter staat de Zaterdag 1 al direct met de rug tegen de muur en komen de jongens in het geel-zwart niet lekker in de wedstrijd. Keeper Bauke Koers houdt meer ballen tegen dan Albert Verlinde op een gemiddelde zaterdagavond en keept een fantastische pot en weet de jongens lang op de brilstand te houden. Maar dan komt het moment dat je wist dat zou komen. Een voorzet van de zijkant wordt in eigen goal gewerkt door Marc Noorda, prima ingeschoten, daarom werd hij de tweede helft ook in de punt van de aanval geposteerd. Alcides kwam niet verder dan een paar schoten voor de statistieken. Er werd niks gecreerd. Mede door het ontbreken van spits Been, voor het internationale publiek beter bekend als Ijbert, wegens een schorsing van 3 wedstrijden.
Als de scheidsrechter voor het rustsignaal fluit weet alcides dat ze goed wegkomen met een 1-0 achterstand. In de rust worden een aantal tactische bespiegelingen en wissels gedaan. Zo komen schiphorst en kuik, trots lid van staphorst en alcides, binnen de lijnen. Als eerder gezegd gaat Marc Noorda de spits in.
In de tweede helft gaat het snel. De 1-0 op het scorebord veranderd binnen afzienbare tijd in een 4-0. Maar goed die 4-0 zegt niks zolang Bijzitter nog niet in het veld staat. Bijzitter inmiddels beter bekend als DE troef van interim coach Marc Noorda. Het angstzweet van de mannen van staphorst neemt toe als hij aan de warming up begint. De warming up die bestaat uit een laatste grote heis van zijn sigaret. De staphorster trillen op hun benen, echter is het Sander Noorda die veld het wegens eens blessure moet verlaten. Een grote opluchting bij staphorst, want ook daar weten ze dat Bijzitter en Noorda het gouden duo zijn.De scheidsrechter fluit maar af. Een 4-0 stand die nooit en te nimmer meer recht gebogen kan worden door een gehavend zaterdag 1. De teleurstelling is groot en duurt lang. Een kratje bier van Sander Noorda laat het verlies rap vergeten. Mede hierdoor wordt de inbreng van Bijzitter beperkt .
Eenmaal in de kantine aangekomen drinken de jongens nog een biertje. Traditiegetrouw hoort daar natuurlijk een balletje bij. Sander Noorda wil een lekker crystal cleartje bestellen. Tot zijn grote teleurstelling is dit er niet en moet hij het doen met een colaatje. Je ziet duidelijk dat hij teleurgesteld is. Hoe ga je dit nou oplossen? Natuurlijk, met een lekker balletje. Tuurlijk.
Het balletje met een diameter van 6,2 cm heeft geen enkele kans en is binnen luttele seconder verorberd. Dit tot zijn grote teleurstelling. Helaas. Je ziet duidelijk dat hij teleurgesteld is. Hoe ga je dit nou oplossen? Natuurlijk, met nog balletje erin. Tuurlijk.
Ook dit balletje is volkomen kansloos tegen de strijdkracht van Sander Noorda. Een man met veel doorzettingsvermogen. Echter is dit balletje ook zo op. Dit tot zijn grote teleurstelling. Helaas. Je ziet duidelijk dat hij teleurgesteld is. Hoe ga je dit nou oplossen? Natuurlijk, een ciabatta kipkerrie. Tuurlijk.
De Accomodatie
De accomodatie is bij veel van onze trouwe supporters bekend. Een fijne grote kleedkamer met zat douches voor onze uitgedunde selectie. Het veld was een absoluut minpunt. Helaas, want dit telt zeker mee in het toekennen van een cijfer.
De kantine was volgens Kuik, onze insider bij V.V. Staphorst, hartstikke druk en dat klopte. Voldoende lichtinval zorgde voor een prettige sfeer. Het rad van fortuin zorgde voor een samenhorigheidsgevoel.
Dan misschien wel de belangrijkste pijler in het geheel: de gehaktbal. De bal was een goede bal, heerlijk kruimelig, geen fabrieksbal waar de meeste jongens van ons een hekel aan hebben.Een prima bal. Gelukkig let sterspeler Jens Bakker op en ziet dat er nog wel wat aan ontbreekt. De vork mist een snijrandje. Een detail, maar zeker niet onbelangrijk.
De biertjes werden voldoende tot goed getapt in de bekende 3e helft glaasjes. Niks op aan te merken.
Al met al krijgt de kantine een 7.04 waarmee ze momenteel de accomodatielijst aanvoeren.
Onze complimenten.
Tot volgende week.