Zaterdagochtend 8 uur is het verzamelen in de kantine, vroeger dan normaal want onze helden moeten worden vastgelegd op de gevoelig plaat. Aansluitend staat de misschien wel meest beladen wedstrijd van het seizoen op het programma. Alcides speelt een thuiswedstrijd tegen stadsgenoot MSC. De vroege ochtend blijkt voor de kinderen geen probleem te zijn, de ouders die hebben er blijkbaar meer moeite mee, menig kopje koffie wordt er genoten voor ook de ouders klaar zijn voor de wedstrijd van vandaag.
Na het omkleden is Roël die in de kleedkamer nog even de laatste puntjes aanhaalt om zo iedereen op scherp te krijgen. Of dit is gelukt moeten de jongens natuurlijk nog laten zien.
Negen uur de scheids fluit en de derby tegen MSC is begonnen. Als snel blijkt dat Alcides kansen kan creeëren tegen MSC. Aan de kant wordt door het massaal toegestroomde publiek als snel gedacht aan de overwinning. Echter is het msc dat al snel laat zien een overwinning te willen op komen eisen.
Kans op kans heen en weer gaat het spel en een duidelijke winnaar is nog niet aan te wijzen. Zowel Alcides als MSC krijgen de nodige kansen, waarbij de keepers aan beide zijden een grote rol spelen in het houden van de nul.
Aan beide zijden is het de verdediging die het team op de been houden. Of komt hij er, dan toch een schot op het doel, de bal in de kluts, en nog een schot en nog een. Het houd niet op maar de verdediging en de keeper van MSC laat zich niet kennen en kunnen voorkomen dat de 1–0 in het voordeel van Alcides een feit gaat worden.
Tot plots de individuele kwaliteit van een speler naar boven komt, een snelle reflex gevolgd door een goed uitgevoerde actie en boem, fantastisch af gemaakt en de 1-0 staat op het bord.
Toch blijft een goede afloop nog even afwachten, MSC heeft een sterke periode en is op het veld dan ook sterk. Kans na kans worden er door de MSC-ers gecreerd. Vakkundig worden de kansen door onze verdediging om zeep geholpen. Soms met pijn en moeite hangen en wurgen, een kleine overtreding hier en daar maar wat er ook gebeurd de mannen willen en zullen de 0 houden.
Langzaam maar zeker lijkt het tij te keren in het voordeel van Alcides, de 1-0 staat op het bord, zouden er kansen zijn voor nog meer doelpunten aan onze kant. Ja die kansen zijn er, na een sterke periode van MSC zijn het de Alcideanen die langzaam maar zeker het heft in handen nemen om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Na een paar mooie kansen die niet konden worden afgemaakt, stoomt Alcides via de buitenkant op en boem 2-0 is een feit.
MSC lijkt te zijn gekraakt, Alcides krijgt meer kansen en weet nog een keer te scoren 3-0 doordat de verdediging van MSC de nodige gaten laten vallen. Iets dat op dit niveau natuurlijk door ons vakkundig wordt afgestraft. Alcides wint de derby met een prachtige 3-0 de jongens trots zijn op zich zelf.
Met dank aan Gerrie v/d Belt (vader van Luuk).