Alcides JO19-1: Overtuigende eerste helft

Voordat we echt inhoud gaan geven aan het wedstrijdverslag, staan we nog even stil bij een pracht moment voor Dennis M. en Rosanne. Zij zijn de afgelopen week de trotse ouders geworden van een mooie dochter Tess. Namens alles en iedereen van Alcides JO19-1: GEFELICITEERD! Dennis M. was er vandaag dan ook nog niet bij, maar souffleerde vanuit Kampen. Zijn plek op de bank werd waargenomen door Eddy de Ridder. Dank daarvoor.



 Vandaag de thuiswedstrijd tegen Dalen. Op de ranglijst net ietsje hoger staand. De punten in Meppel houden zou vandaag zorgen voor het stijgen op de ranglijst, maar belangrijker het zou zeker een goede swing aan de voetbalbeleving van de heren spelers kunnen geven. Van de tegenstander was er op voorhand niet al te veel gegevens bekend. Dit hoeft zeker niet nadelig te zijn, want het enige waar we als team dan vanuit kunnen gaan is van datgene wat we van ons zelf weten. In dit geval dus maar eens stevig onze eigen kwaliteiten uitgaan, waarmee we er voor moesten gaan zorgen dat Dalen achter ons aan moest gaan lopen. Dit laatste bleek niet tegen dovemans oren gezegd. De aftrap, uitgevoerd door Alcides, was verassend en het bracht Dalen op gemakkelijke wijze in balbezit. Toch kon op deze manier meteen een beeld worden verkregen van de opbouw kwaliteiten van de gasten. Matig dus. Voor de heren van Alcides het signaal om al in een vroegtijdig stadium druk te gaan zetten op hun laatste linie. Al snel in de wedstrijd werd hiervan geprofiteerd. Voor de middenlijn werd door de Alcideanen de opbouw van de bezoekers al onderbroken. Vanuit een ingooi en de daarop volgende snelle combinatie dwars door het centrum van Dalen, werd door Boye succesvol afgerond: 1 – 0. Een mooie start. Dalen was lichtelijk van slag en dit werd alleen maar erger doordat Alcides kort daarna de score wist te verdubbelen. Dit keer was Soufian de doelpuntenmaker. Een pracht aanval, wederom door het centrum, opgezet door Ramon, werd via Boye Soufian bereikt die beheerst binnen prikte: 2 – 0. In het verdere verloop van de eerste helft bleef Alcides de bovenliggende partij. Heel sporadisch bewoog Dalen zich op de helft van de Meppelers, maar enig gevaar leverde dit niet op. Nou ja, één keertje dan, maar gelukkig mikte één van hun aanvallers de bal net links aan de verkeerde kant van de paal. Daarmee was hun kruid voor wat de eerste helft betreft wel zo’n beetje verschoten. Alcides daarentegen voetbalde er lekker op los. Jammer genoeg werd dit overwicht (nog) niet in het juiste aantal doelpunten uitgedrukt. Het huidige aantal van twee was een te bescheiden afspiegeling. Richting het eind van de eerste helft sloegen onze heren weer toe. Ditmaal was het Ruben die het laatste zetje mocht geven van wederom een strak uitgevoerde aanval: 3 – 0. Redelijk snel er achteraan was het Olaf die alert reageerde op een heerlijke steekpass van Sven. Met een gecontroleerde voetbeweging krulde hij de bal rechts van de keeper binnen: 4 – 0. Nadat de bal goed en wel vanaf de middenstip weer in beweging was gebracht, namen de Alcideanen het heft al weer in handen. Via rechts mocht Ruben opstomen. De meelopende Soufian zorgde voor een overtalsituatie van twee tegen één in de zestien van Dalen. Die één was hun keeper. Op het juiste moment speelde Ruben de bal voor hem naar links, waarna Soufian de bal leek binnen te lopen. Leek, want in de rug van Soufian was één van hun verdedigers meegeslopen, die op het allerlaatste moment zijn punt van de schoen er tussen wist te plaatsen. Waar de 5 – 0 in de maak leek, bleef het dus bij de tot dan toe gerealiseerde tussenstand. Met deze stand werd de eerste helft afgesloten. Een eerste helft waarin Alcides overtuigde.



Waar Alcides de intentie had om ook de tweede helft te overheersen, probeerde Dalen met enkele positiewisselingen de wedstrijd iets meer naar hun hand te zetten. Anders gezegd, zij hoopten er nog het beste van te kunnen maken. Gedurende de tweede helft werd zichtbaar dat de bezoekers meer slaagden in hun opzet. Niet dat zij echt gevaarlijk werden, maar Alcides nam duidelijk gas terug. Mogelijk zelfs teveel. Het leek alsof zij het idee hadden dat de buit reeds binnen was. Het tempo waarin zij speelden was beduidend lager en Dalen werd minder onder druk gezet. Zij kwamen daardoor meer in balbezit en speelden ook meer op de helft van onze jongens. Het is dat hun aanvoerder minder gericht was in het koppen, want beide keren vloog de bal er over heen. Vallen deze ballen er in, dan zou de wedstrijd nog een heel ander verloop hebben kunnen krijgen. Het was wel het signaal voor Alcides om het tempo weer op te voeren. Heel langzaam aan kwam het initiatief weer bij Alicdes terecht, echter bij het laatste deel van meerdere aanvallen was of de passing niet zuiver genoeg, of hadden enkele Alcideanen teveel handelingen nodig om in scoringspositie te komen, of de afronding liet te wensen over. Jammer, want om het krachtsverschil tussen Alcides en Dalen een goed en reëel beeld te geven, had dit met meer doelpunten in het voordeel van Alcides uitgedrukt moeten worden. Tegen het eind van de wedstrijd wist Alcides alsnog tot scoren te komen. De goed ingevallen Dennis wist iets links van het doel de zestien binnen te dringen. Ruben sloop over rechts mee. Op het moment dat de keeper van Dalen uit kwam, plaatste hij de bal op Ruben. Deze kon vervolgens gemakkelijk de bal in het lege doel binnenlopen: 5 – 0. Hiermee was de eindstand bereikt, voornamelijk tot stand gekomen door een zeer overtuigende eerste helft. Het tweede bedrijf liet, voor wat Alcides betreft, te wensen over. Het goede spel meenemen van helft één naar twee is een mooi leerpunt voor de aankomende partijen. Om een goede serie neer te zetten, is dit wel nodig. Wel weer prettig om te constateren dat dit Alcides meer in zijn macht heeft dan dat zij mogelijk zelf vermoeden. Bij deze mannen. Volgende week naar Westerbork. Gezien de stand zou hier wat te halen moeten zijn, maar eerst maar gewoon doen en dan voornamelijk op de wijze waarop er in de  eerste helft is gespeeld. Dit vertalen naar de volledige 90 minuten is mogelijk teveel gevraagd, maar zeker wel een uitdaging waard. We gaan het zien volgende week.



Tot dan.



Jan