Thuis werd tegen Dalen de wedstrijd winnend afgesloten door voornamelijk overheersend te voetballen in de eerste helft. Hadden we dit door getrokken in de tweede, dan had er toendertijd een veel hogere uitslag dan 5 – 0 winst op het scorebord kunnen staan. Is dit een garantie voor wederom een winstpartij tegen Dalen? Zeer zeker niet, aangezien wij niet compleet waren door meerdere niet fitte spelers, zodat er met een gewijzigde opstelling aangetreden moest worden. Daarnaast moest de wedstrijd gespeeld worden op een minder gelijkmatige mat. Iets waar Alcides nogal eens moeite mee heeft. Tenslotte was Dalen van onze speelstijl op de hoogte. Gezien hun meer fysiek ingestelde manier van voetballen, was dit vandaag zomaar nog niet gedaan.
Dit bleek ook wel in de eerste minuten van de wedstrijd. Dalen gooide veel lichamelijke strijd in de duels en hun opbouw was gebaseerd op lange halen, in de hoop daarmee hun snellere aanvallers in stelling te kunnen brengen. Alcides kreeg er in eerste instantie onvoldoende vat op, waardoor zij zelf nog niet in de wedstrijd kwamen. Daarnaast speelden de gastheren aanvallend in een 4-4-3 formatie en in verdedigend opzicht kreeg het meer de vorm van 4-4-2. Het was even zoeken geblazen van Alcides-kant wie welke spelers zou oppakken en wat we er tactisch tegenover zouden gaat zetten. Zoals zo vaak, Dennis zou Meadows niet zijn als hij daar ook niet een gepaste oplossing voor had. Na enkele korte aanwijzingen vanaf de zijlijn werd het spel van Alcides-kant ietwat meer omgezet. Deze aanpassingen wierpen in zoverre zijn vruchten af, dat Alcides het vooral op het middenveld het spelletje meer in zijn greep kreeg. Op deze manier kon er meer vooruit worden gevoetbald en doemden de eerste mogelijkheden zich voor het doel van Dalen op. Met enkele schoten, afgewisseld met steekpasses op de diepgaande spitsen en opkomende middenvelders, probeerde Alcides de ban te breken. Dalen zette daar een hoop hard werken tegenover, in de hoop daarmee met een gelijke stand van 0 – 0 de rust te bereiken. Zo ver lieten de Alcideanen het niet komen. Ondanks dat ook wij op de bank in de veronderstelling waren dat er niet met een voorsprong de kleedkamer kon worden opgezocht, sloeg Ramon toe. Een vlot lopende aanval over links, vervolgd met een strakke teruglegger van Dennis, wist Ramon de bal vol en met overtuiging binnen te jagen. Een pracht doelpunt waarmee Alcides op een voorsprong kwam van 0 – 1. Gezien het spelbeeld helemaal terecht, maar we hadden dit ook nodig om Dalen wat meer het idee te geven dat er tegen de Meppelers niet veel te halen zou zijn. Met deze kleine voorsprong werd de pauze gehaald en kon de wandelpas richting de kleedkamers in worden gezet.
De tweede helft wijkte in velerlei opzichten niet veel af t.o.v. de eerste. Alcides bleef voetballend de betere. Om in enige mate met het spel van Alcides mee te kunnen, gooide Dalen fysiek er nog meer een schepje bovenop. Over de vleugels en met behulp van de opkomende backs wist Alcides de meeste aanvallen vorm te geven. Toch liet Alcides een effectvolle afronding van meerdere van deze aanvallen achterwege. Uiteindelijk hadden onze jongens een pingel nodig om de voorsprong uit te breiden naar 2 – 0. Tenminste, daar gingen we wel vanuit op het moment dat de bal terecht op de stip kwam te liggen. Olaf schaarde zich achter de bal, maar hij miste jammerlijk. De keeper van Dalen koos voor de juiste hoek en wist daarmee een verdere uitbreiding van de score van Alcides te voorkomen. Dalen leefde even op. Het maakte hen meer strijdbaar, waardoor Alcides in enige mate achteruit werd gedwongen. Alertheid was geboden, want het zou enorm onnodig zijn als Alcides hier enkele punten zou laten liggen tegen een team dat in voetballend opzicht toch echt de mindere was. Na een goed half uur spelen in de tweede helft wist Alcides alsnog de score te verdubbelen. Rechtsback Jasper stoomde over de rechterkant mee naar voren. Met een snel opgezette aanval kon hij in stelling worden gebracht voor het geven van een lage en strakke voorzet. De inkomende Ramon ronde deze voorzet netjes af, waardoor zijn tweede ook de 2 – 0 voorsprong voor Alcides deed opleveren. Deze voorsprong gaf de Alcideanen enige rust en meer vertrouwen ook vandaag weer met de volle winst richting Meppel terug te kunnen keren. Aan Dalen kant werden in de loop van de tweede helft nog enkele verse spelers ingebracht. Met een beste dosis inzet probeerden zij nog iets aan de stand te wijzigen. In hun gedrevenheid ging één van hen te fel in op de, op dat moment, in balbezit zijnde Alcideaan Sven. Met een beste pegel werd hij tegen de vlakte gewerkt, waarop de scheidsrechter niets aan kon doen dan deze Dalenaar de rode kaart voor te houden. Daarmee was het met de weerstand van Dalen ook meteen gedaan. Waar zij al moeite hadden om het spel te maken met elf spelers, konden zij, met het ontstane ondertal, in het resterende deel van de tweede helft er in het geheel weinig tot niets meer tegenover zetten. Alcides kon daardoor op relatief rustige wijze de wedstrijd uitspelen en met drie punten huiswaarts keren. Niet de mooiste winst voor onze Alcideanen, maar wel een degelijke en terechte overwining.
Door deze winst blijft Alcides koploper in de derde periode en tevens wordt de tweede plaats op de ranglijst er mee verstevigd. Volgende week een thuispotje tegen Rolder Boys. Dit bleek tijdens de uitwedstrijd een ploeg te zijn die voetballend Alcides het nog best lastig wist te maken. Of dit ook over een week aan de orde zal zijn, gaan we vanzelf zien. Wil Alcides mee blijven doen voor een plek in de nacompetitie, zal het simpelweg ook dan strak moeten gaan voor de winst.
Tot dan.
Jan