Revanche Alcides E1

Voor Alcides E1 zit het eerste gedeelte van de hele competitie er al weer op.  Dit eerste deel van de competitie is qua resultaten wisselvallig geweest. Goede resultaten werden afgewisseld, met mindere resultaten, maar zijn resultaten waar het om gaat binnen de jeugd? Gelukkig niet! Het gaat natuurlijk bovenal om het plezier en de ontwikkeling van de spelers. Dit heeft afgelopen half jaar ruimschoots plaatsgevonden en daar mogen de jongens en de begeleiding best trots op zijn. Een kleine dip eind oktober begin november is snel weer achter ons gebleven en de opgaande lijn is weer verder ingezet.

Afgelopen zaterdag kreeg de E1 bezoek van medekoploper ACV E2 uit Assen. De wedstrijd in Assen was alle jongens en de ouders nogal bijgebleven. Na een 3-3 bij rust werd er daarna fors verloren met 7-3. Naast dat deze jongens allemaal technisch zeer vaardig waren, brachten zij in die wedstrijd een aspect wat wij nog niet kenden, namelijk strijd, hardheid en soms zelfs gemeenheid (in de ogen van onze jongens) op de mat. Kortom onze jongens zagen erg tegen deze tegenstander op.

Vanaf het begin van de wedstrijd bleek maar eens te meer dat de overwegend 1ste jaars spelers uit Assen zeer goed konden voetballen. In de beginfase hadden zij de overhand, maar toonde de E1 aan vandaag als team de strijd te willen aangaan.  Vanaf minuut 1 toonden onze jongens zich strijdbaar en lieten zij zich minder intimideren door het goede spel. Als je dan ook nog een beetje geluk hebt, dan kan de wedstrijd heel raar lopen. En geluk had onze E1 zeker deze sinterklaasdag. ACV schoot al binnen enkele minuten op de kruising ipv erin. En onhandig uitverdedigen van hun zorgde er zelfs voor dat Alcides E1 op 1-0 voor kwamen. Wat een verrassing was dat op dat moment. Deze voorsprong was net het steuntje in de rug voor onze jongens en ook wij lieten zien dat we goed konden voetballen, niet individueel maar als team. Het balletje ging vanuit een goede opbouw naar onze voorhoede en daar werden de nodige kansen gecreëerd.  Verdedigend was de E1 deze zaterdag bereid om voor elke bal te strijden, wat een genot was om te zien. Als er 1 van onze jongens uitgespeeld werd, dan stond nummer 2 of nummer 3 al klaar om alsnog de bal te veroveren.

Uit een diepe corner van Dikkie wist Ynze zelfs de 2-0 binnen te koppen. ACV ging vervolgens op zoek naar de aansluitingstreffer, maar de E1 bleef op de been, tot in de laatste seconde van de 1ste helft ACV toch wel verdient een doelpunt maakte. Een speler van hun schoot hard en laag in de hoek, waardoor de goedkeepende Mika werd gepasseerd. 2-1 met rust.  Alcides wilde eigenlijke meteen wel doorgaan naar de 2de helft, maar tot onze verrassing ging ACV naar de kleedkamer om daar hun ranja te drinken en waarschijnlijk nog tactische tips te krijgen van hun trainer.

In de 2de helft hetzelfde spelbeeld als in de 1ste helft, het technisch goede voetbal van ACV tegen de strijdlust en het samenspel van Alcides. Alcides hield stand en er sloop gaandeweg de 2de helft wat lichte frustratie in het spel van ACV. Het publiek begon er in te geloven dat er hier een heuse stunt in de maak was.  Een doelpunt van Tarik uit een vrije trap zorgde er zelfs voor dat het 3-1 werd.  Met name in de omschakeling, na de balverovering, meteen de aanval zoeken, dat liep zeer goed. Uit een van deze momenten kreeg Alcides zelfs de kans op de 4-1.  Na de balverovering in de achterhoede kwam de bal bij Kjeld die de bal met een één twee meegaf over rechts en uit deze voorzet kwam Kai net een teen te kort om de trekker over te halen. Dit was echt een aanval uit het boekje. Toch was het juist ACV die de aansluitingstreffer wist te maken, nadat ze ook al een aantal keren mooie kansen hadden gemist. 3-2 werd de stand en iedereen langs de kant werd weer ouderwets zenuwachtig.  “is het nog geen tijd” werd er geroepen naar scheids Gerard Jan. ACV rook haar kans om minimaal een gelijkspel nog uit het vuur te slepen, zodat zij de aansluiting met de koploper Olde Veste konden houden. Bij Alcides werd er nog een schepje qua strijd bovenop gedaan en uit een blinde hoge trap naar voren uit de verdediging kreeg Dikkie de bal en die bedacht zich niet. Hij schoot de bal vanuit de stuit vol op de goal en deze belande prachtig in de bovenhoek achter de keeper van ACV. Een super mooie doelpunt, die in de Eredivisie niet zou misstaan.

Dit was de genadeklap en zorgde voor een super grote ontlading bij de spelers en de begeleiding. Ook liet deze wedstrijd zien dat de E1 kon strijden, knokken, goed voetbal spelen en uiteindelijk dan ook als team plezier hebben met elkaar. Wat een mooie teamprestatie van; Mika, Timo, Mees, Julian, Kjeld, Kai, Dikkie, Tarik, Ynze, Gert Jan, Sven en Kaj/Fenny.

Een genietende supporter.