Alcides B1 met de bus heen en terug

Voor dit seizoen al weer de laatste uitwedstrijd. Hiervoor moesten we naar Veendam. Bert Jager had het idee opgevat om deze rit met de spelersbus van Alcides te gaan. Dit bleek een goede suggestie. Bedankt Bert! Door enige sponsoring van ouders, andere enthousiastelingen en supporters, kon de bus worden besproken. Deze stond vervolgens keurig gereed zodat op tijd kon worden ingestapt. Ouders en supporters voorin en de spelersgroep nestelde zich, net zoals bij menig schoolreisje, achter in de bus inclusief speaker. De boordradio werd volledig door de inbreng van deze speaker overklast. Met een behoorlijk hoeveelheid aan decibels werd de oudere garde bekend gemaakt met het jeugdige en moderne repertoire. De stemming zat er al snel goed in. Nu maar hopen dat dit op de terugreis ook het geval zou zijn, maar dan vooral omdat we de dan met de punten op zak Veendam konden gaan verlaten. De punten die zeker ook nodig waren om de koppositie te behouden in de derde periode en deze hopelijk ook te behalen. Het zou een mooie bekroning zijn op het seizoen waarin voornamelijk eerstejaars B-spelers nette en prachtige resultaten hadden weten te behalen.



Na een goed uur werd de bus geparkeerd voor ‘De Lange Leegte’ en kon er vervolgens aan de voorbereiding worden begonnen. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat tijdens de warming-up meerderen van de groep niet lieten zien dat zij volledig gefocust waren op deze wedstrijd. Nog teveel in de feeststemming van de heenreis? We zouden het gaan zien. Tenslotte moet het in de wedstrijd gebeuren, en deze spelersgroep had al meerdere keren laten zien dat zij tot prachtige prestaties in staat zijn. Daar moesten we dan maar weer op vertrouwen.



Hobbelig veld met te hoog gras. De maaier was er de laatste dagen zeker weten niet overheen gegaan. Opletten dus met het inspelen van de ballen. De snelheid nam vlotjes af en dit zou ten nadele kunnen zijn van het spel dat onze B1 graag wil spelen. Vanaf het begin was zichtbaar dat Alcides hier enige hinder van had. Het tempo lag te laag en in de passing klopte het niet altijd. Dit was ten voordele van Veendam die technisch gezien toch echt de mindere waren. Daarnaast schuwde zij het fysieke ook niet. Alcides B1 moest zich hierdoor eigenlijk niet laten meeslepen. Wel lastig, zeker op het moment dat de noorderlingen zo nu en dan gebruikt maakten van elleboogjes en duw- en trekwerk. Ondanks dat Alcides niet zijn volledig eigen spelletje op de mat legde, waren zij het wel die op een terechte voorsprong wisten te komen. Een voorzet-schot van Hamsa vanaf de rechterflank, verdween over de keeper heen in de lange hoek: 0 – 1. Bewust of niet, de voorsprong was er voor de ploeg die dit tot dan toe het meest verdiende. Toch kon er niet lang genoten worden van de voorsprong. Veendam wist op gelijke hoogte te komen, maar had daar de nadrukkelijk hulp voor nodig van de zeer warrig optredende scheidsrechter. Deze beste man kon het veld in zijn geheel niet belopen en had om die reden ook geen goed zicht op meerdere duels die wel of niet fair werden gespeeld. Linksback Marnix schuwde het duel zeker niet, maar hij speelde toch echt de bal op randje zestien. De scheids zag het van een beste loopafstand anders en legde de bal na een tuimeling van de Veendamse rechterspits op de stip. Enorm onterecht, maar Veendam trok daarmee de stand wel gelijk: 1 – 1. Alcides moest zich over deze teleurstelling heen zetten, maar dat koste de nodige moeite. Het spel liep niet. Iets dat onze B1, zeker gezien de laatste wedstrijden, toch echt goed in het snotje had.  Gewoonlijk zal ik het volgende zeker niet noemen, omdat je als spelersgroep zelf verantwoordelijk bent voor het eigen spel en daarmee het bijkomende resultaat. Toch de irritant optreden tegenspelers, het hoge gras, een beroerd optredende scheids en als klap op de vuurpijl een wonderlijke vlaggenist aan Veendamse kant, waren er tevens debet aan dat Alcides niet in zijn spel kon komen. Tuurlijk moeten de heren spelers zich hier niet teveel door laten beïnvloeden, maar begrijpbaar was het wel. Dat Veendam vervolgens door middel van een counter ook nog op voorsprong wisten te komen, was helemaal en beste tegenvaller. Voor de pauze kreeg Alcides het niet voor elkaar om op gelijk te maken. Het tempo lag daarvoor te laag, er werd teveel gelopen met de bal, in de passing waren de Alcideanen niet zuiver genoeg en de spirit werd gemist. Iets wat juist nodig is om voor een overwinning te kunnen strijden en vooral om mee te blijven doen om de derde periodetitel. Jammer, in de rust maar het één en ander omzetten.



Zo gezegd zo gedaan. De mannen werden voorzien van verfrissende informatie en hier en daar aangesproken over hun matige speelwijze. Dit moest echt anders. Natuurlijk hadden we last van de enkele reeds eerder genoemde factoren, maar nogmaals het eigen spel hebben we zelf in de hand.



De tweede helft zag het er aan Alicdes-kant wel beter uit. Er werd meer naar voren gespeeld en er was iets meer drive zichtbaar. Balen was het dan toch dat Veendam de voorsprong wist te vergroten. Een uitval over rechts werd bij de eerste paal binnen gelopen: 3 – 1. Nadien probeerde Alcides het wel, maar vandaag lukte dat simpelweg gewoon niet. De scheids werd steeds warriger in zijn beslissingen en de Veendamse grens maakte er helemaal een potje van. Voorbeeld: tijdens een spurt langs de zijlijn verloor deze beste man zijn vlaggetje, pal voor de neus van ons als trianers/coaches. Op het moment dat hij zich bukt om het vlaggetje op te rapen, wordt er een keurige diepe bal op onze spits Joep gespeeld. De besproken vlaggenist heeft totaal geen zicht op het spel, maar na het oprapen steekt hij gewoon blind de vlag omhoog. De scheids neemt dit onterechte vlagsignaal over en fluit voor buitenspel. Ongelofelijk dat dit kan. In de loop van de tweede helft weet Alcides nogmaals te scoren. Jurre wordt diep gestuurd en oog in oog met de keeper plaats hij de bal tussen de beentjes door: 3 – 2. Hier blijft het vervolgens bij. Een zuur maar zeker ook duur verlies. Gelukkig is er nog steeds kans op de derde periodetitel, maar door dit verlies hebben we het jammer genoeg niet geheel meer in eigen hand. Belangrijk is wel om dan volgende week de laatste (thuis)wedstrijd winnend af te sluiten. Sowieso, moet naar mening daar voor worden gegaan. Een seizoen moet je volwaardig afsluiten, vooral ook voor het eigen trouwe thuispubliek. We gaan er voor en wie weet valt de derde periode alsnog ten prooi aan Alcides B1. Knop om en volle bak gaan. Inzet wordt hoe dan ook altijd beloond.



 



De terugreis was vergelijkbaar met de eerste. Het enige verschil was dat in de eerste meters het iets rustiger was. Mogelijk moest het verlies even worden verwerkt. Toch niet al teveel later, toen de welbekende speaker zijn intrede weer deed, zat de feeststemming al weer behoorlijk in. Hiermee zat het er nog niet op, want de dag en avond werd afgerond met een heerlijk buffet bij Herberg ’t Plein. Gezegd mag worden dat het een super gezellige avond werd. Dank daarvoor allemaal. Ook dit zegt iets over deze mooie spelersgroep. Nu nog het seizoen goed afsluiten tegen Germanicus. We gaan het zien.



 



Tot dan.



Jan