Alcides B1: Met opgeheven hoofd uit de beker.

Op donderdagavond mocht Alcides B1 aantreden tegen VV Gorecht B1 uit Haren. Deze keer een 


uitwedstrijd. Dat werd dus een behoorlijk tochtje richting het noorden van het land. Nu maar hopen 


dat we niet terug moesten met lege handen. Na enig creatief speurwerk, wisten we enige informatie 


op te duiken van deze voor ons onbekende tegenstander. Een goede tien en twee snelle handige 


buitenspelers en een beste keeper, kregen we te horen. Zo creatief we moesten wezen voor het 


vergaren van enige gegevens over dit team, zo creatief werd ook het ritje er naar toe. De tijd die er 


nodig was voor het overbruggen van de noodzakelijke kilometers naar het sportpark in Haren, werd 


min of meer verdubbeld door de tijd die we kwijt waren om in Haren de velden van deze plaatselijke 


voetbalclub te vinden. Na enige tijd kwamen de velden in beeld, echter het bereiken van het park 


ging met enige vindingrijkheid gepaard. De laatste meters werden uiteindelijk afgelegd over het 


fietspad. Het meest verwonderlijke was eigenlijk nog wel dat de fietsende tegenliggers niet verblikte 


of verbloosde om deze doordachte oplossing.


Na de wedstrijdbespreking het veld op en zorgen dat door een intensieve warming-up de inwendige 


temperatuur bij de heren spelers even flink werd opgekrikt. Van de omgeving hoefde men dit 


namelijk niet te verwachten. Na de afsluitende bemoedigende woorden kon er met een gehavend 


team worden aangetreden. Boye , Wouter en Guido waren nog niet blessurevrij en Marnix was nog 


niet geheel herstelt van de wedstrijd tegen FC Meppel. De reden waarom drie spelers van de C1 aanj 


de Alcides B1-selectie waren toegevoegd. Jorik, Jorian en Salim dank voor jullie bereidheid.


Waar we meenden met een behoorlijke weerstand te maken te krijgen, viel dat eigenlijk wat tegen. 


Gorecht liet Alcides het spel maken. Bij niet balbezit trok Gorecht zich terug rond de middenlijn en 


soms zelf er overheen, zodat er een compact voetspel ontstond voornamelijk op de helft van de 


tegenstander uit Haren. Met countervoetbal probeerde zij na een balverovering snel op te stomen 


richting het doel van de Alcideanen. Hier lag dus hen gevaar, maar dat werd de eerste 20 tot 25 


minuten keurig door onze dappere middenvelders en zeker ook door de sterk optredende laatste 


linie keurig voorkomen. Alcides had het initiatief en probeerde met wisselende loopacties en 


combinatievoetbal de linies van Gorecht in enige mate uit elkaar te spelen. Dat was geen 


gemakkelijke opgave aangezien zij weinig tot geen initiatief ondernamen om verder vooruit van hun 


eigen doel af te willen spelen. Enige intentie om zelf het spel te willen maken, was bij hen niet 


zichtbaar. Alcides probeerde te voetballen maar de bal was moeilijk in de voorste linie te krijgen door 


het kort verdedigende dubbel dekkende werk van de laatsten van Gorecht. Kwamen zij tot 


balverovering dan was de duur van het balbezit eg kort. De meeste ballen werden over de zijlijn 


gespeeld of soms zelfs het aangrenzende hoofdveld opgejast. Al met al, Alcides probeerde het echt 


wel, had het initiatief en daar zette Gorecht tot dan toe niet al teveel tegenover. Toch staan zij 


bovenaan in de noordelijkste hoofdklasse. Dit zette ons toch wel aan het denken voor wat betreft het 


niveau in deze competitie. Na iets meer dan een half uurtje kreeg Gorecht dan toch datgene waar op 


zij al die tijd aan het azen waren. De eerste en min of meer enige counter, werd bij de tweede paal 


binnen gelopen. Balen, want zoals gezegd was er maar één ploeg die echt wilde voetballen en dat 


waren de geel-zwarten uit Meppel. Niet al teveel later moest Marnix het veld verlaten en werd hij 


vervangen door Jorian. De blessure, als erfenis meegenomen uit de voorafgaande wedstrijd, bleek 


van dien aard dat hij de wedstijd niet kon vervolgen. Gezegd mag worden dat Jorian hem de 


resterende speeltijd met verve verving. Kort voor rust leek Jurre de dikverdiende gelijkmaker binnen 


te schieten. Zijn ingeschoten vrije trap leek het doel te gaan missen, maar het meegegeven effect 


deed de bal verrassend draaien richting het doel. Hun behoorlijk in lengte uit de kluiten gewassen 


keeper stond erbij en keer erna. De bal belandde jammerlijk voor onze B1 op de deklat waardoor 


Alcides alsnog met een 1 – 0 achterstand de kleedkamer kon opzoeken. Pauze.


Waar we de laatste wedstijden heerlijk positief konden terugkijken op een geslaagde eerste helft, 


was ook nu hier weer sprake van. Ten strijde gaan tegen een dergelijk optredende ploeg, is 


simpelweg niet gemakkelijk. Na enkele tactische aanvullingen, in de hoop Gorecht wat meer uit 


elkaar te spelen, werd er begonnen aan het tweede bedrijf.


Al snel werd zichtbaar dat Gorecht niet van speelstijl wilde veranderen. Bij Alcides hadden er enkele 


kleine omzettingen plaats gevonden, in de hoop dat dit de kans zou vergroten om te komen tot 


minimaal één doelpunt. Jorik kwam er in de aanval bij en mocht de stand na een goede twintig 


minuten niet zijn veranderd, dan zou Brecht naar het front worden gestuurd. Dit hield natuurlijk 


enige risico in, maar dan was het alles of niks. Ook nu liet Alcides het betere voetbal zien. De 


bereidheid om voor elkaar te werken was groot, de positie-overnames werden goed uitgevoerd en 


de mannen verschenen meer in de zestien en dus voor het doel van Gorecht. Ook met enkele 


afstandsschoten werd het doel onder vuur genomen, maar de eerder benoemde lengte van hun 


keeper deed er voor zorgen dat hij de ballen redelijk gemakkelijk kon pareren. In het verloop van de 


tweede helft stond nog steeds dezelfde stand op het scorebord, de reden waarom Brecht de voorste 


linie kwam ondersteunen. De druk op het doel van Gorecht nam in enige mate toe, maar voor 


Gorecht ontstond er meer ruimte om te komen tot hun countervoetbal. In totaal kregen zij hierdoor 


twee opgelegde kansen, waarvan er ééntje tegen de onderkant van de lat terecht kwam. Over het 


geheel genomen bleef Alcides, ondanks deze doelrijpe kansen van Gorecht, het betere van het spel 


hebben. Tot aan de laatste minuut werd er geknokt in de hoop er nog minimaal een penaltyreeks uit 


te halen. Super jammer was het dat dit uiteindelijk niet haalbaar bleek. Het was helemaal knetter 


verdiend geweest. Teleurgesteld werd na het laatste fluitsignaal de kleedkamer opgezocht en 


aansluitend aan de terugreis begonnen. Wij als technische staf konden enkel de mannen 


complimenteren voor het vertoonde teamspel en strijdlust. Ook tegenstander Gorecht deed dit nog 


eens dunnetjes over. Wel zuur dat dit geen winst en daarmee voortzetting in de beker doet 


opleveren, maar zo terugkijkende kon Alcides dit absoluut doen met opgeheven hoofd. Met nog 


meerdere competitiewedstrijden in het vooruitzicht, wederom een beste opsteker waardoor hier 


met veel vertrouwen naar uit kan worden gekeken. De eerstvolgende pot is 5 maart thuis tegen 


Heerenveense Boys. Dit wordt nog een hele bijzondere, maar wie weet ook nog een hele 


verrassende. Waarom? Ik zou zeggen, kom daarvoor om 11.15 uur maar naar sportpark Ezinge of 


duik in het eerstvolgende wedstrijdverslag. Voordat het zo ver is, iedereen een fijne 


voorjaarsvakantie en voor alle wintersporters veel sneeuw-, ski- en snowboardplezier.


Jan