Op het programma stond vandaag weer een heuse stadsderby. De eerste wedstrijd tegen FC Meppel ging verloren, dus net zoals vorige week hadden we weer een tegenstander waar wat tegen recht te zetten viel. Na de goede overwinning van vorige week was dit mogelijk het moment om dat te doen. Hoe mooi zou het zijn om de opgebouwde teambeleving en vertrouwen een goed vervolg te geven.
Boye mocht nog niet en Wouter kon nog niet. Devon de Lange uit de B2 kwam om die reden onze gelederen versterken. Dank daarvoor.
De eerste helft was voor lichtelijk in het voordeel van Alcides. Mogelijk dat ik nu wat te subjectief ben, maar voetballend waren de geel-zwarten in ieder geval de betere ploeg. FC Meppel liet het voornamelijk op de duels aankomen en hoopten na balverovering met lange ballen hun aanvallers te bereiken, in de hoop dat één van die ballen goed zou vallen om daarmee op voorsprong te komen. Alcides haalde tot dan toe nog niet het niveau van vorige week, ondanks dat er wel zeker sprake was van een positieve strijdlust. Het was ietwat rommeliger. Balletje springt van de voet of bereikt net niet één van de teamgenoten. Daar stond tegenover dat FC Meppel het veld klein hield en ook niet altijd op de meeste faire manier de duels aan ging. Toch zou Alcides met zijn voetbalkwaliteiten er meer tegenover moeten kunnen zetten. Zo nu en dan lukte dat wel en dan was het ook meteen gevaarlijk. Waar Joep vorige week knap een balletje binnen knikte, leek hij dit vandaag te herhalen. Een goede voorzet van Hamza, kon hij koppend net niet omzetten tot een op dat moment verdiende voorsprong. Ook Hassan lukte dit niet. Eveneens kwam de voorzet van de voet van Hamza, maar ook nu was de hoogte van de bal zodanig dat het inknikken net niet optimaal kon worden uitgevoerd. FC Meppel kon er aanvallend, laat staan opbouwend, beduidend minder tegenover zetten. Eén van hun kansen kwam enkel voort uit een klein misstapje van één van onze middenvelders tijdens een opbouwmoment van achteruit. Toch was het wel even schrikken en alertheid was dus geboden. Zo’n bal zal er maar eens invallen. Het zou FC Meppel in de kaart spelen en mogelijk zouden zij nog verder terugtrekken en dan met man en macht voor de ‘deur’ gaan liggen. Gelukkig kwam het zo ver niet. Alcides ging aan het eind van de eerste helft richting de kleedkamer met een 0 – 0 stand op het scorebord. In de kleedkamer maar even de koppen bij elkaar hoe er tegen dit teruggetrokken maar ook fysiek spelende FC Meppel ten strijde kon worden getrokken.
Na enige informatie-uitwisseling en afspraken, maar ook met vertrouwen in een goede afloop, stelde Alcides zich weer op voor de tweede helft. Wel opletten, want windje tegen en met de lange halen tactiek van FC Meppel op hun snelle voorwaartsen, moest Alcides bij balverlies erg bij de les blijven. Ook de tweede helft was Alcides de bovenliggende partij. Sterker nog, Alcides was de ploeg die voetballend nog meer liet zien dan in het eerste bedrijf. Er ging veel meer dreiging uit van Alcides. FC Meppel moest achteruit en had handen en voeten nodig om enkele aanvallen van onze B1 tot stoppen te brengen. De geel-zwarten mochten meerdere vrije trappen nemen, maar helaas leverde dat nog niet de gewenste voorsprong op. Na een goed kwartier in de tweede helft leek Joep, vandaag weer in de punt optredend, hier verandering in te brengen. Na een goede inspeelbal draaide hij zich keurig vrij en stoomde vervolgens op naar hun laatste man. In een één-tegen-één-duel speelde hij hem uit. Om Joep het scoren te beletten kon deze man niets anders dan hem met een ferme trap flink naar de grond te werken. Waarschijnlijk had de scheidsrechter enkel geel op zak. Een kaart met de rode kleur had hier ook niet misstaan. Enkele minuten later leek Robin het wel te lukken om Alcides op voorsprong te zetten. Via een goede aanval over rechts, werd hem recht voor het doel een beste kans aangeboden. Tot verbazing van iedereen en vooral van hem zelf, schoot deze stabiel spelende middenvelder de bal over de deklat. Dan maar enkele tellen later vanaf de stip. Deze mogelijkheid werd Alcides geboden omdat Jurre knap wist door te dringen in de zestien. Een verdediger van de groen-witten kon hem enkel stoppen door hem op onreglementaire wijze, het leek wel een ippon, tegen de vlakte te werken. Jurre raapte zichzelf overeind en legde eigenhandig de bal op de stip. Koel en beheerst schoot hij binnen: 0 – 1. Nu maar hopen dat Alcides snel kon doordrukken. De wedstrijd leek er rijp voor, maar het had niet veel gescheeld of FC Meppel had enkele minuten later de stand al weer gelijk getrokken. Gelukkig eindigde de door hen genomen vrije trap tegen de onderkant van de lat, waarna de bal de zestien uitgewerkt kon worden. Niet veel later kreeg de plaatselijke FC nog een behoorlijke mogelijkheid, maar één van hun aanvallers joeg de bal van redelijk dichtbij het vangnet over. Daarna nam Alcides weer ferm het heft in handen. Meerdere aanvallen rolden richting het doel van FC Meppel. Een tweede doelpunt voor onze B1 zat er aan te komen. Deze kwam uiteindelijk ook, maar ook deze keer weer uit een dood spelmoment. De zoveelste vrije trap werd door Jurre genomen. Hij mikte op de tweede paal, maar met een pracht boog viel de bal over de keeper heen in de lange hoek: 0 – 2. De wedstrijd leek gespeeld. De overmacht van Alcides in de tweede helft, kon met een derde doelpunt worden onderstreept door Hamza. Een goede dieptepass pakte hij keurig op. De keeper van FC moest ver uitkomen, zelfs meerdere meters buiten zijn eigen zestien. Hamza leek hem met een lob te verschalken en de derde voor Alcides aan te tekenen. Om dit te voorkomen moest hij met zijn handen ingrijpen, dus dik opzettelijk hands. Zou de scheids dan toch nog ergens de rode op zak hebben? Heel bijzonder, maar hij kon enkel de gele vinden. Tja….. Tegen het eind werd de overmacht van Alcides alsnog uitgedrukt in een derde doelpunt. Ook nu lag hier een goede dieptepass aan ten grondslag. Soufian pikte deze netjes op, zag de keeper wat ver voor zijn doel staan en met een heerlijk geplaatste lange-afstands-lob gaf hij de doelverdediger van de FC het nakijken: 0 – 3. Niet veel later kwam de wedstrijd door een laatste fluitsignaal door de scheidsrechter ten einde.
Een tweede knappe overwinning die voornamelijk tot stand kwam door een keurig potje teamvoetbal getoond door Alcides in het tweede bedrijf. Zo zie je maar. Nooit de moed opgeven en blijven vertrouwen en geloven in een goede afloop. Vooral blijven vertrouwen in de eigen kwaliteiten, want hierdoor werd ook nu het eerste verlies tegen FC Meppel strak rechtgezet. Anders gezegd, wederom een openstaande rekening vereffend.
Aankomende week gaan we ons voorbereiden op de bekerwedstrijd tegen Gorecht B1 uit Haren. Donderdagavond moet Alcides daar naar toe. Dat zal niet gemakkelijk worden, maar met een Alcides B1 in deze staat en leunend op een goed stuk (zelf)vertrouwen, is in de voetballerij niets onmogelijk. Sowieso komen er in de beker nogal eens verrassingen voor. Laat Alcides met het huidige vertrouwen als basis dan maar eens voor deze verrassing zorgen, met mogelijk een mooi verrassend vervolg tegen Heerenveense Boys. Daar moeten we 5 maart tegen, maar 8 spelers staan dan nog op de latten. Ondanks dat……je weet maar nooit. We gaan het zien.
Tot dan.
Jan