Alcides JO19 - 1: Een wedstrijd met een staartje (?)

De laatste wedstrijd tegen Staphorst voor de winterstop. Hoe prettig is het om deze met een goed resultaat af te sluiten. Vooral ook omdat de uitwedstrijd knullig door enkele counters verloren ging. Dit laatste zou er al voor moeten zorgen dat er geen tekort hoeft te zijn aan inzet en motivatie. Zeker niet tegen de buren van 6 km verderop. Wie wil zo’n potje nou niet winnend afsluiten. Uiteraard gold dat naar verwachting ook voor de bezoekers. Een mooi uitgangspunt voor een interessant potje voetbal.


Vanaf de eerste minuten had Alcides voetballend enig overwicht. Staphorst moest het vooral hebben van de duels en lange halen over de diagonaal naar één van hun snelle buitenspelers. Alcides trachtte hoog tempo te spelen met een verzorgde opbouw van achteruit, waar vervolgens via de vleugels de bal voor het doel moest worden gebracht. Dat laatste deel kwam er nog niet altijd goed uit, maar dat wilde niet zeggen dat Alcides geen kansen kreeg. Ook met enkele diepe ballen, die goed achter de laatste linie van Staphorst werden gelegd, wist Alcides tot enkele doelrijpe kansen te komen. Helaas lukte het zowel Soufian, Ruben, Ramon en Olaf niet om succesvol te zijn in hun afronding. Over het geheel genomen bleef Alcides de bovenliggende partij, ondanks dat het spel van Alcides er wel eens beter had uit gezien. Waren onze mannen dan toch teveel gewend aan het spelen op het kunstgrasveld? Hoe zou kunnen dat dit nu in hun nadeel werkten, waardoor hun spel niet al te zuiver werd uitgevoerd. Toch zou hier de bezoekers, constaterend aan de hand van het tot dan toe door hun getoonde spel, mee moeten kunnen worden bedwongen. Alcides bleef met drang naar voren spelen en daarmee toch de betere van de twee. Ook het twijfelachtige optreden van hun grens, kon dit niet voorkomen. Alhoewel het wel frustrerend werkt op de mannen dat, zodra het gevaarlijk leek te worden, de vlag al snel de hoogte in ging voor (vermeend) buitenspel. Dat enkele Staphorsters, met tijd en wijlen, hun handen en voeten nodig hadden om de aanvallende impulsen van Alcides tot stilstand te brengen, zegt ook wel iets over het overheersende spel van de Meppelers. Het zorgde er wel voor dat zij voor hun onreglementaire optreden een gele kaart voorgehouden werd (de oorsprong van het staartje!). De overheersing van Alcides was niet in hoge mate aanwezig, maar sprake was er wel van. In de loop van de eerste helft leek Ramon Alcides op voorsprong te brengen. Uit een vrije trap krulde hij de bal in de richting van de linker bovenhoek. Echter met een knappe redding wist de doelverdediger van de geel-blauwen een achterstand te voorkomen. De rust kwam langzaam in beeld, het moment dat de bezoekers  tot twee keer toe met een counter gevaarlijk voor het doel van Alcides wist te verschijnen. Beide keren wist keeper Roël keurig de bal te weren. Bij de eerste inzet ging hij gestrekt naar de hoek en bij de tweede keer reageerde hij prima in een één-tegen-één-situatie. In de resterende tijd van het eerste bedrijf, werden er geen kansen meer omgezet in doelpunten, waardoor met een gelijke stand van nul tegen nul de kleedkamer kon worden opgezocht.


In de tweede helft zag het spelbeeld er in eerste instantie niet veel anders uit dan de eerste. Alcides was voetbaltechnisch de betere en Staphorst werd meer teruggedrongen op de eigen helft. Hun enige manier om tot het creëren te komen van kansen, was door het naar voren peren van de bal. Nadat een kwart tot een derde deel van de tweede helft was gespeeld, wist Alcides er goed uit te komen. Boye bereikte met een diepte balletje Ramon, die naar verwachting met links leek uit te halen. Met de bal aan de voet zette hij nog enkele meters extra aan, waarna hij kort voor de achterlijn de bal hard in de richting van de inlopende Olaf schoof. Bij de tweede paal liep hij de bal binnen: 1 – 0. Zou hiermee de ban gebroken zijn? Staphorst probeerde met veel inzet de stand snel weer gelijk te trekken, maar Alcides stond dat niet toe. De meeste van hun uitvallen konden halverwege de helft van de Alcideanen in de kiem worden gesmoord. Door snelle omschakelingen werden deze omgezet in aanvallen waar de bezoekers behoorlijk voor aan de bak moesten om deze onschadelijk te maken. Zo nu en dan werden zij daarbij geholpen door het opduiken in buitenspelpositie van de aanvallers van Alcides. Het geeft wel aan dat Alcides scherp op de aanval speelde en soms daarbij een stapje te ver in voorwaartse richting bewoog. Toch was er ook een moment waarop Ruben keurig achter de laatste linie van Staphorst de diepte in dook. Onterecht werd hem de vrije doorgang ontnomen doordat de grens wederom onterecht voor buitenspel vlagde. Als het voor je ogen gebeurd, dan kan het als zodanig worden beoordeeld. Een moment later werd hem de doorgang belet door hem te vloeren. Nogmaals toonde de uitgedeelde geel kaart aan, dat dit op niet gepaste wijze werd uitgevoerd. Een vrije trap was het gevolg. Waar uit deze vrije trap nog niet werd gescoord, gebeurde dit wel uit ééntje die daar kort op volgde. Olaf positioneerde zich achter de bal, krulde deze over de muur, maar de inlopende Soufian deed de bal zodanig van richting veranderen dat de keeper van Staphorst kansloos bleek: 2 – 0. Dit leek de goede kant op te gaan en hoopten we dat dit al in enige mate de beslissende zou zijn voor een goede afloop in het voordeel van Alcides. Staphorst zette vanaf dat moment toch nog een keer aan en drukte Alcides meer achteruit. Onze Alcideanen kregen het verdedigend lastig. Zelfs zodanig dat zij tot in de eigen zestien werden teruggedrongen. Om een aanval geheel onschadelijk te maken, greep Kevin in. Jammer genoeg te laat, waardoor de aanvaller van Staphorst werd gevloerd. Een pingel was het gevolg, die onhoudbaar werd binnen geschoten: 2 – 1. Staphorst zag door deze aansluitingstreffer weer mogelijkheden. Kort na de spelhervatting wisten zij, na verovering van de bal rond de middenlijn, op te stomen naar het doel van Alcides. Aan de rechterzijde net buiten de zestien, kreeg hun aanvaller net te veel ruimte om door te breken en uit te halen. Diagonaal schoot hij binnen: 2 – 2. In een tijdbestek van enkele minuten hadden zij hun achterstand om weten te zetten in een gelijke stand. Enorm balen natuurlijk. Alcides leek van slag en met nog een goed kwartier te gaan was het plots zij die wat meer achter de feiten aan liepen. Niet dat Staphorst super gevaarlijk werd, maar alertheid was geboden en moest Alcides het voornamelijk hebben van counters om alsnog voor gevaar te zorgen. Het spelbeeld van de wedstrijd draaide zich in dat opzicht wat meer om. Bij één van die uitvallen was het nogmaals Ruben die werd gevloerd. Een staphorster werd de gele vlag getoond. Zijn tweede, maar door een niet goede administratie van de scheids mocht hij blijven staan. Ondanks dat de speler in kwestie zelf aangaf dat dit zijn tweede was! Van Alcides-kant werd die scheids hierop gewezen, maar hij bleef bij zijn standpunt dat dit niet het geval zou zijn. In de laatste tien minuten ging het spel nog enkele keren behoorlijk heen en weer, maar doordat er niet meer werd gescoord werden de punten gedeeld. Een gelijkspel die aan Alcides-kant ontvangen werd als een verlies. Welke invloed scheids- en grensrechters ook hebben gehad, een 2 – 0 voorsprong mag simpelweg niet uit handen worden gegeven. Gebeurd dit wel dan is de teleurstelling van de Alcideanen begrijpbaar.


Na afloop van de wedstrijd werd de tweede gele kaart ter sprake gebracht. Waar de technische staf van Staphorst eerst twee verschillende nummers opgaf om zo de schijn op te houden dat twee verschillende spelers van hen een gele kaart hadden ontvangen, gaven zij nadien toe dat inderdaad één speler twee gele kaarten had gekregen en dus onterecht mocht blijven staan. Aangezien, zoals reeds aangegeven, de administratie van de scheids niet geheel op orde was, kwamen er daardoor onjuiste gegevens op het wedstrijdformulier te staan. Voor ons het recht en de reden niet akkoord te gaan met het formulier. De leiding van de bezoekers konden zich hier niet in vinden en maakten dit op ongepaste wijze kenbaar. Eerst zelf een oneerlijk verhaal hooghouden en na toegeven ons besluit niet kunnen accepteren en respecteren…………bijzonder! Erg jammer dat de wedstrijd op deze manier een staartje kreeg. Neemt niet weg dat we baalden van het weggeven van deze overwinning. Wat rest is een goed voornemen voor het tweede deel van dit voetbalseizoen, dat zich gaat afspelen in het nieuwe jaar 2017.


Terugkijkend op de gespeelde wedstrijden tot nu toe, kunnen we zeker wel tevreden zijn. Verliezen blijft onderdeel uitmaken van het spelletje, het minst leuke deel, maar met 9 keer winst, 1 gelijk en 2 verlies heeft Alcides JO19-1 laten zien met goed voetbal en met deze groep een best potje te kunnen ballen. Als dit ook nog onderstreept wordt door meerdere tegenstanders waar wij tot nu toe tegen gespeeld hebben, dan kunnen we in dat opzicht met vertrouwen vooruit kijken naar de wedstrijden die nog komen gaan. Voordat het zo ver is: spelers, staf, supporters, ouders en club, allemaal hele fijne feestdagen en een heel goed, gelukkig, gezond en sportief 2017!!


 


Tot in het volgende jaar. Jan